André de zonderling

VOORWOORD
Met een persoonlijke herinnering begin ik
deze aankondiging.
Het is meer dan dertig jaar geleden. Ik was
een jaar of twaalf; ik had de een of andere kwa-
jongensstreek uitgehaald, ik weet niet meer wat.
Maar ik 'weet nog wel, dat mijn strenge vader
er een reusachtige scene over maakte en dat
mijn

Show More

lieve, toegeeflijke moeder alles deed wat
ze kon om mijn wanbedrijf te verontschuldigen.
Ik zelf maakte, als gevoelig en weekhartig kind.
een eigenaardigen crisis door, en in die dagen
kreeg ik uit de schoolbibliotheek een boek, dat
een diepen indruk op me maakte. Voor in dat
boek stond gedrukt: ,,Moeder, dit boek heb ik
geschreven uit liefde voor U". De psychische toe-
stand, waarin ik toentertijd verkeerde, herinner
ik me nog heel goed, en evenzeer den inhoud van
het kinderboek, dat op mijn ontvankelijk jon-
gensgemoed een diepen indruk maakte. Dat
boek wal "Kees Lovers": het was mijn eerste
kennismaking met het werk van Charles Krienen.
Meer dan dertig jaar zijn sedert voorbijgegaan.
Ik heb Krienen persoonlijk leeren kennen en ik
ben zijn vriend geworden. Ik heb veel boeken
van hem gelezen; sommige als kind, andere toen
ik zelf al geroepen was, kinderen te geven, wat
hun toekwam. Als volwassene begreep ik, dat
mijn jeugdliefde me niet bedrogen had. Krienen
houdt van kinderen en hij heeft begrip van het
kinderleven; de natuurlijke, eenvoudige toon van
zijn boeken verklaart zijn populariteit. De kin-
deren begrijpen en vertrouwen hem, zooals ze
een ouderen vriend begrijpen en vetrouwen;
wat wil men eigenlijk meer....
"André de Zonderling" is Krienen z'n zestigste
boek en de schrijver hoopt in den loop van 1933
z'n zestigsten verjaardag te vieren. Een dub-
bel jubileum dus. Met vreugde grijp ik de ge-
legenheid bij de vlecht, om van mijn waardeering
voor het werk van dezen vitalen schrijver te ge-
tuigen. Zestig boeken.... neen, critische lezer,
begin niet met ze op te tellen! Gij zoudt ze niet
vinden. Want Krienen heeft ze niet alle onder
zijn eigen naam geschreven. Ik wil niet uit de
school klappen, maar één van zijn pseudoniemen
mag ik U hier niet onthouden. Krienen heeft ook
meisjesboeken geschreven, en hij deed het zoo
natuurlijk, dat niemand ,Suze Brinkgreve" zou
identificeeren met Charles Krienen.... Een der
leidende dagbladen schreef over "Annie en
Doortje", het eerste boek, dat van "Suze Brink-
greve" verscheen: ,,Er zit naar ons oordeel een
bijzondere opvoedende kracht in dit boek, omdat
de vorm, lotgevallen en avonturen, zoo gretig
de dieper liggende idealen doen opnemen."
Deze zin is eigenlijk van toepassing op alle
boeken van Krienen. Hij is geen zwaarwichtige
paedagoog, maar het opvoedende element is in
zijn boeken van een niet te onderschatten betee-
kenis. Vooral omdat het zoo eenvoudig en kun-
steloos op den voorgrond wordt gebracht. Krie-
nen put zich niet uit in overmaat van onwaar-
schijnlijke avonturen, waarmee zooveel schrij-
vers van kinderboeken hun werkelijke of aange-
waaide talenten forceeren. Hij houdt zich aan
het achterhaalbare en dat dit door de jeugd van
dezen tijd ook nog wel wordt gewaardeerd, be-
wijzen de talrijke herdrukken van zijn boeken.
Wie zestig boeken schrijft, kan geen zestig
meesterwerken leveren. Bij de boeken van Krie-
nen zijn goede en minder goede. "André de Zon-
derling" heb ik gelezen en het lijkt me een van
zijn goede. Ik wensch er den schrijver succes
mee. Hij is inmiddels begonnen aan zijn tweede
zestigtal; wie de onverwoestbare levenskracht
van Krienen kent, zal er niet aan twijfelen, dat
hij het halen zal ook.

HERMAN MIDDENDORP.

Show Less